Elimde bir kürek, yüreğimde bir ateş,
Toprağa düşen ter damlalarıyla başlar her iş.
Kurak topraklar, çatlaklar ve yaralar,
Emeğin elleriyle yeşerecek baharlar.

Başlangıçta belki bir avuç umutsuzluk,
Ama umut, emekle doğar, büyür bir çınar.
Her adımda, her nefeste, her günün sonunda,
Toprak, suyla buluşur, yeşilin kollarında.

Ellerimde nasırlar, yüreğimde sabır,
Her gün bir tohum, her gün bir sabah.
Güneş doğar, ışığıyla sarar her yanı,
Emekle, sevgiyle, doğar bir yaşam hanı.

Günler geçer, mevsimler döner,
Sabırla beklerim, umutla bakarım.
Kökler derinlere iner, dallar göğe yükselir,
Kurak topraklar artık yemyeşil bahçeler.

Emeğin diliyle konuşur toprak,
Her çiçek, her yaprak bir zaferdir bana.
Çünkü bilirim, sevgiyle atılan her adım,
Bir cennet bahçesine dönüştürür kurak toprağı.

Yüreğimde bir şiir, ellerimde hayat,
Her şey mümkün, yeter ki çalışmaktan korkma.
Çünkü emekle, sevgiyle, sabırla,
Kurak topraklar bile cennete dönüşür.