Yitip gitti sanılanlarla uğraşmak boşa
Var olan gün değil mi ona baksana
Şu takıntı illeti tüketti oncadır sanki gece
Bir şarkı var dilimde, nasıl da veriyor haz
Anlam katacak sözü, duruşu, davranışı
Yansıtmak varmış ki, yaşatır hep yaz.

Bir boş kaba da benzemez ki ömür denen
İçine her şeyden dolması mı beklenen
Tıka basa hacimde bir çuvala benzemez mi
İçinde sevgi ve rahmetten yoksunsa yüklenen.

Diyorum ki ne varsa istediğin al, senindir
Sana ulaştıracak ise o külfetse benimdir
Bu söylem gerek vermez de öyle yemine
Var olan her şeyim sana olsun hediye.

Belki anlamak manasında eksikler oldu
Kiminde bu testiye arınmamış su doldu
Ve fakat biz süzmedik mi onu içmeye
Hayat her anıyla fırsattır, hepimize hediye.

Asla vazgeçmek yoktur güzele gidişte
Ne denli kasıp kavursa da türlü endişe
Bırak, dönme gerilere, kalsın anılarda
Onlardan güzelleri derle de ruhunda sakla.

Ve bir çiçek bezenişi gibi kenarları onun
İçindeyiz fark edin, şu hayata dokunun
Kanaatimce vermelidir hüzünlere de son
Tebessüm denen o tatlı görünüşle
Kıyısına değil, hayatın tam da içine kon.

Halen bir gölgem var ise yaşıyorum ya
Dünden çıkarılması gereken hesaplarla
Bakış açımızı değiştirmek gerek biliyorum
Görmenin özünde asil duygular yelpalezensin
Farklı olmak yerine, kendin olmaya ne dersin.

Tutundukça sağlam bir mesnete güçlenilir
Ruha değen sevgilerle elbet ilerlenilir
Tüm bahçelerde esse de rüzgârı sonbaharın
İçimde ilkbahar var ve sonrası da yazın.

Bilmem bu sözlerle verebildik mi mesajı
İçimizde yaşıyoruz hem kışı hem baharı
Saatler dilediğince geçsin, güllerse solsun
Asla solmayacak sevgim, hediyem olsun…

Oğuzhan KÜLTE