Gönlümde köşe kapmaca oynuyorsun
Ey yâr,
Seni aklımdan kovsam,
Kalbime giriyorsun,
Kalbimden kovsam
Aklıma giriyorsun,
Öyle aşk varki sende,
Gönüle sığmıyorsun,
Vuslatmısın, hasretmi
Sonu ne, bilmiyorsun,

Kara hindiba otuna üflemek gibi,
Uykudaki bir çocuğu izlemek gibi,
Öksürüğü gizlemek gibi birşey seni sevmek,
Korka korka, gizli gizli, susarak, Ya dağılıp uçarsa,
Ya uyanırsa,
Ya giderse endişeleri taşımak,
Öyle zorki bir bilsen.

Acı veriyor artık
Adını fısıldayarak söylemek,
Kalbe hüzün veriyor bu sukunet,
oysa bir bilsen, oysa bir bilsen
Gündüz gezdiğin yolları,
Gece güneş gözlüğü ile dolaştığımı,
Lütfundan yer gök sarsılacak,
Dillere düşecek bu sevda,
Türküler yazılacak belki
Bu aşka dair.

Deli taylar gibisin şimdi şu gönül bozkırımda,
Attığın her adımda bir yer ediniyorsun,
Bâdı sabah misali,
Gözle görülmüyorsun,
Ne kemente takılıp,
Ne gem’e geliyorsun
Küstüm çiçeği gibi, değmeye gelmiyorsun.

Masalsı bir gülüş var gözlerinin içinde,
Her rolde kahramansın,
Akıl almaz biçimde,
Hürsün hür yaşıyorsun,
Yakışıyor da sana,
Koca bir yürek ister
Senle çıkmak bu yola,
Seni bu denli sevmek,
Nasib olmaz her kula.

O zalim ayrılığı,
Perçeminden tutupta
Koysan avuçlarıma,
Yine haddimi aşmam,
Lal olur gönül dilim,
Kıyamam, kıyamam hatırana,
Gizli bir iksir gibi karışmışsın kanıma,
Ama şikayetim yok
Öldürsede bu sevda,
yine kansın canıma,
Yine cansın canıma ...

FEVZİ EMİR YILMAZ