Hiç aklımdan çıkma istiyorum bazen,
Hani, gidip gidip geliyorsun ya durmadan,
Hiç gitme, hep kal istiyorum,
Yine bu gün o günlerden biri,
Ve şu an, tam da o anlardan biri işte.

Biliyorum, biliyorum yine çok durmazsın,
Yine çeker gidersin,
Ama biraz kal,
Kal biraz, çünkü,
Çünkü gerçekten Şuan, herşeyden çok,
Herşeyden fazla,
Ve her şeyden daha acil,
Sana ihtiyacım var.

Hani diyordun ya beni çok arayacaksın,
Doğru diyordun,
Sen zaten hep doğru söylerdin,
Ben anlamazdım,
Ama şimdi,
Şimdi çok daha iyi anlıyorum,
Ve seni gerçekten çok,
Ama çok arıyorum.

Hazır aklımdayken kal biraz,
Konuş benimle, bana akıl ver,
Ve, ne olur hemen gitme,
Çünkü, çünkü böyle zamanlarda
Sensiz kalmak,
Aç kalmak,
Susuz kalmak gibi değil,
Böyle zamanlarda sensiz kalmak,
Nefessiz kalmak gibi birşey.

Ne olur susma, birşeyler söyle,
Mesela herşeyin düzeleceğini söyle bana,
Tamam, ben seni uyarmıştım bakışlarıyla bak yine,
Yine tavrını koy, yine ez beni
Yüce gönüllülüğün ile,
Ama ne olur, ama ne olur susma.

Benimde haklı olduğum yanlar vardı aslında,
Ama hiç sana söyleyemedim, Mesela, mesela seni hak etmediğimi
Biliyordum en başından,
Piyangodan çıkmış gibiydin
Benim için,
Belkide bu yüzden kıymet
Bilmeyen bir çocuk gibi kırdım,
Parçaladım, Bitirdim seni.

Neyse, bunları anlatıp,
Seni tekrar üzmeyeyim,
Hazır aklıma gelmişsin,
Güzel şeyler konuşalım,
Yine gülüşün şevkatli ve güzelmi,
Yine o kadife tebessümünde
Çıkıyormu tek yanağında gamzen,
Yine, yine en mutlu ânında
Ağlıyormusun bazen.

Laf aramızda, çok özledim seni,
Çık gel arada,
Düş aklıma,
Ve hiç kalkma,
Böyle zamanlarda sensiz kalmak,
Böyle zamanlarda sensiz kalmak
Aç kalmak susuz kalmak gibi değil,
Böyle zamanlarda sensiz kalmak,
Nefessiz kalmak gibi birşey
Anne

FEVZİ EMİR YILMAZ