Sen miydin o devri derinde salınan
Hisleriyle salınıp bülbüle nazlanan
Cemalini bilmem hangi aynalarda seyirdesin
Bülbülün dilinden kendince biganesin
Ol semada kanat çırpan bir bülbül vardı
Lisanında anlam taşıyan nameler vardı
Yazsın artık
gül dalından kalem
Nihayet bulsun şimdilik kelam madem..
Ey
sevgili adın hangi gizemli lisanda saklı
Tedris ettiğim kitaplarda yoktu sanki
Dudak kapısından süzülüp kaçıyor artık adın!
Gönül kafesinden kanat çırpıyor saltanatın
Sabır durağında bekleyen artık ben değilim
Gece ekspresini binip giden
gurbetçi bendim
Vuslata sürgün olmuş sanki
aşkımız
Sıra bende der gibi dinlediğin şarkımız
Yorgun gramafon, ölgün tezene, taze ney…
Yarım kalmış beste gibi arafta kalmışız
Adın ılık ve nemliydi gizlendiği yerde
Islak dudaklarımdan kayıyor değip dilime
Kafiye eksik redif düzensiz sözler imlâsız
Şiir yazan ben miydim? kırık kalem elimde manasız…