...
bütün harfleri dağılmış
yüzünde uyuya kalmış bin küsur alfabenin
hükmü uğursuz bir sevişmedir artık
gözlerinden aldığı cesaretle
cehenneme hak edilmiş bir ceza olarak girmenin
...

eşkalimi aynada unuttum
kendimi bir gölün durgunluğuna hapsettim
adının geçtiği bütün dillerde yenilgilerimle
ve bir gün-ah’ın intizarıyla yüzleştim



susmanın ve yalnızlığın
hiç anlatılmamış
hiç anlaşılmamış taşralı çocukların
camdan akan dünyasından bakarak
illegal kapılarda sığınacak bir yer
iksirli bir yüz aradım kendime
yeşiller ülkesinde
bir salkım kelimenin ömürsüz sürgününde
bazen sisler içinde
bazen de bir şiir ülkesinin eşref saatinde
seni karların sıcaklığında
bir kitap arasında ısınırken sevdim


gezegenin bütün ahalisini yok sayıp
güneşe tapınmayı öğreten tarihler arasında
ıssızlığa gömülmüş ışığının izini sürdüm
bir şiir ki içinden bir sen’i münezzeh kıldım

en ağır silahlar dayandı
sesimin gelgit saatlerine
en uzak akrabası oldum
kuş seslerinde suyun ve sevincin


sesini hiç kısmadım
sesimden yüreğimi döktüm
yüreğimden de bir İbrahim
oysa şiirdir ’’sözcükleri can evinde kayıtlılar’’
içimde yanan çağı nerden bilsin karıncalar
ben seni serinlikle derinliğin içinde
bir hiç vaktinde yiterken sevdim




_boran