elveda ve affet oynaşıyor
bu bayramda kucağınızda
neyle kandıracaksınız
pamuk helvâ
elma şekeri
yoksa alacalı bilyelerle mi

cebimde katlanmış acılarıma
para sıkıştırdığınız mendil neye yarar
bir sabah kalktığınızda
ölmüş olacağım

neyle yıkayacaksınız düşlerimi
bu dünya için akıttığınız
kirli kimliğinizle mi

bir de bana melek derdiniz
şeytan azapta gerek
beni ülke ülke gezdirmek gerek

bu dünya ikimize dar dediniz
ilk nefes aldığımda
şimdi de affet dediniz
son nefes verdiğimde

iyi de
siz nefes aldıkça sürecek bu ıstırap
çünkü
adıma yazılmış bu boktan hayat

ne çok geçtim
felek ve çember ikilisi ile
bayram düşlerimden

yüsek sesle söylenmiş düşlerim vardı
çocukluğuma dair
soyut bir kavramdı korkulacak bayram
olsaydı da korksaydım

hep piç kedileri sevdim
bir öptülerse beni
iki öptüm nankörlüklerini

nubar terziyan babamdı açık hava sinemalarında
ki ben
razıydım erol taş’a

büyük gelirdi giydiğim her ayakkabı
kolay değildi adam sanmaları
her şey yetimdi hayatımda
doğduğum ilk anda
ebem de kadındı
anam da kadın

bayram namazları sıkışırdım aralara
son dua ile bağırınca hoca
ezan sesi de bana baba

ahh bir olsa on param
dünyayı satın alsam size
siz öpseniz ellerimi bu bayram
arefe bakışlarım var martılara
kalan paramla onlara kanat alsam
size de evlatlık...

alicengizoyunu
(…iyi bayramlar çocukluğum…ne kadar öpsem ellerini o kadar arınacağım...)