Bana gönlündeki, benden haber ver,
Ben sendeyim ey yâr, senden haber ver,
Bir nefeste aynı demden haber ver,
Adımı anmayan kulu neyleyim.

Bir divâne gibi dönüp peşinde
Hasretlik çekerim yanıbaşında
Taç edip başıma her takışımda
Kokusu sinmeyen gülü neyleyim...

Can cana karışıp yok olmaktır âşk,
Yokluğun Içinde tok olmaktır âşk,
Bir olmak, biz olmak, çok olmaktır âşk,
Kor olup yanmayan külü neyleyim...

Sevda tepesinde say edelim gel,
Acıyı, kederi, pay edelim gel!
Gönülde bir olup, toy edelim gel!
Yâr ile yenmeyen balı neyleyim...

Âşık her duyuşta yâr’in adını
Almış gibi olur her muradını
Her deyişte şeker, şerbet tadını
Alarak dönmeyen dili neyleyim.

Aşk odur ki, iki beden, bir gönül,
Mecnun olur, Leylâ benim der gönül,
Hâlden bilmeyene deme yâr gönül,
Herdem uzanmayan eli neyleyim...

Nûriye Akyol /4/2/2023

Görsel alıntıdır.