Yollarını bekliyorum, sen gelmiyorsun,
Seni ne çok özledim bilmiyor musun?
Yoksa yavrum beni sevmiyor musun?
Bak kollarım açık, kucağım bomboş
Ayrılığa son ver ve annene koş..

Ruhun olmasa da aşığım sana
Âşklar ulaşılmaz diyorlar bana
Özlem’in tak etti gayrı canıma
Yalvarırım, gel ne olur bebeğim
Umudumu boşa çıkarma benim...

Senden başka kimse anlamaz beni
Başkasına anlatamam derdimi
Ne olursun uzat minik elini
"Anne" diyen tatlı sesini duyur!
Gönül kapım açık içeri buyur...

Öz canımdan sana ömür vermeyi
Minik ellerine yüzüm sürmeyi
Sana sevgilerden bir taç örmeyi
Nasıl istiyorum ahh bilebilsen!
Dünya benim olur bir gelebilsen....

Senin geleceğin yollar engelli
Benim yürüdüğüm yollar dikenli
Ayrılık ezelden yazılmış belli
Anladım ki bize kavuşmak haram
Ölene dek kanar bu derin yaram....

"Gelmem" dedin ama ben inanmadım
Yıllarca bekledim hiç usanmadım
Çok acı olsa da artık anladım
Sen, hiç olmadın ve olmayacaksın
Ve sen boş kucağım dolmayacaksın...

Nûriye Akyol
1993

Görsel alıntıdır.