DU‘Â-İ SÂNÎ ( 1 )
Çaldık dergâh-ı izzetin bâbını, mahrûm etme,
Ümitsiz, bî-çâre, yolsuz,asi bir kul etme.
Derman duâda gizlidir, unutturma bizlere,
Lütfunla sar her anı, rahmetsiz bırakma.
Sen bize kâfîsin, nefs ile zâyi etme,
Karanlıkta kalanı hicranla dahi itme.
Namâz ile dirilen bendelerden eyle,
Secdede eriyen sîneleri rahmetle giydir eyle.
Nûr ile dolan kalblere dâhil eyle bizi,
Gönlümüz kararmış, gafletle örttü gözü.
Seni sevenlerin yoluna hidâyet ver,
Hüsn-i ahlâkla bezenmiş bir ömr ihsân eyle
Lütf u kereminle kalblerimizi pâk eyle,
Nefs eline düşenlerden bizleri eyleme.
Günâh ile dolduk, affeyle, eksiltme,
Günâha giden yolları bizlere kapat eyle.
Muhtâc-ı rahmetin olan kullardan eyle bizi,
Yaşadık ve şaştık, nihâyet döndük sana.
Kabûl eyle hatâ ile gelen yüreği,
Merhametinle sil günahı, ak et her anı.
Pişmânlıkla dolu kalblerimize dokun Yâ Rab,
Zikr ile dirilen kalblerden eyle her sabah.
Pîr olduk, gönlümüze îmân nasîb eyle,
Hesâb gününde perîşan kalmayalım asla.
Azâbın değil, rahmetin sarsın yüzümüzü,
Şefâ‘at eyle, Habîbine cân u gönül verenleri.
Ahmed-i Muhtâr’a komşuluk nasîb eyle,
Sâlihlerle haşret biz günâhkârları Yâ Rab.
Yoluna baş koyduk, dost eyle seninle bizi,
Sana îmân ettik, kalbimizde şüphe yok şimdi.
Günâha düşsek dahi, sevginden firâr yok,
Îman ile yaşayıp edeble verelim son nefesimizi çok.
Takvâyı giydir bize, saf bir kalb ihsân eyle,
Yaz adımızı kaderi güzel olanlarla birlikte.
Nûrlarınla sil günahı, kararmış yüreğimizi
Pak eyle bizleri, günâhtan, aydınlat gafletimizi.
Çaresiziz, boynu bükük geldik sana,
İnancımızla tutunduk kapına, Ya Rab.
Ateşe dayanamayan kullarız biz,
Cehennemden değil, rahmetten eyle nasip.