satır, satır avuçluyorsam yüzüm dualarını
göğsümdeki ağrı işgal ediyorsa gecelerimi
ve öbeklenen bulutlar çadır kuruyorsa gözlerime
öyle, ölesiye utanıyorsa yüzümde kızaran güller
bilki sevgimdendir ...

...
...
...
...
...
....
...
...

Bakışlarım, bakışlarım ki ellerim çizgisinde (d)okuduğum harflerin simasına takılıyor
işte o vakit göğün göğsüne çarpıyor noktaların kapanmayan yaraları
sayfalarca ağlayabilirim toprağına sayfalarca


sonrası
akıntısına bıraktığım sözlerin kanatları kırık güvercin
öznem ki ölçüsü olmayan kafiyeler giyiniyor
sahi özlem neden kanat çırpamaz
yüklemin baş ucuna
ve yüreğimin son damlası
mürekkebimde yanmayı seçti


ellerim ki silinmenin közünde sayfalar topluyor
hiç bir dile çevirmediğim alfabenin penceresine
ateş kuşları düşüyor
Ahh ateş yakma diyor yakma
ihtilalimin ön sözünü
çatlamış taşların nasırlaşmış kamburuna
düşüyor, izahı olmayan ahvalim


saçlarının tualini gecelerce hecelesem
çıkarmı gündoğumuna
yada, yada soruların elinden tutsam
cevabı gelir mi
canına okuyamadığım sayfalarca yaşlarım
ve kelimelerin dilinde
kendini bekleyen yaralarım var


demem o ki sana roman yazamam
yaş aldı ruhum yaşayamasada
anlamasan da bir kaç kelimeydi masada bıraktığım
ve saksıda cam yeşili kalemlerimin
kurumuş hüznü
titrese de elim yüreğimde
kağıda yüz sürmez gamzelerim


bilmelisin ki toprağın ağır kurgusu
her hikaye de bir ölümlüyü seçecek


şimdi mi..
koyu gölgelerin acı veren yatağında
akacak güruh bir zaman akacak işte
an sancılı, an tutuşkan,
an ki kuşluk dilinde vakte soyunma telaşı
içimde dolup taşan şiirleri
zihnimde boğma isteği
ah o kaybolma isteği
ve gözlerine düşmek zerafeti
sahi düşer mi gözlerim gözlerine


oysa..
oysa ne çok selâ vermiş
toprak tenli şiirlerin sen vakti
ve biliyormusun
satırlara dönüp kınadım ellerimi..
yazma...

~°~
~°~
~°~