Ne güzel anlardı öyle
Renkli düşler içimizde
Bir zamandı geçmiş yıllar
Baktığım her yerde o eski hatıralar
O parkta o bankta
Sadece bu şehirden gizlice
Gittiğin zamansız yıllara alışmak zor
Unutmuş değilim
İçimde öylesine dolaşır
Gözlerinle konuştuğum
Hep son ekim
Buluştuğumuz günboyu cumartesileri..

Her zaman olduğu gibi
Sarı yapraklar mevsiminde
Soğuk rüzgarların bıraktığı
Hatıralar susmuş
Ayrılık gözlerimde saklı
Mahzun o bankta o parkta
Baktıkça bu şehirde
Bırakıp da giden
Gittiğin gizli yıllar hep sensiz ağlar
Birde üstüme üstüme eser mahçup
Sarı yapraklar bile düşerken ağlar..
Nedense..
O utangaç yaşanmış duygular
Aklımda hep o sorular
Konuşur benimle şimdi hayaller
Sensiz o bankta o parkta
Nasıl olduğunu anlayamadığım
Gözyaşlarımla yalnızlığım kaldı bu şehirde..

Ben seni bilirim
Yazdığın sır mektuplarından
Biliyordum anlatamadıkların vardı
Ve. aşk adın
Çökünce gecelerime
Hep beni cumartesi ekim rüyalarında yakalar..