Yazık oldu
Nerden bilebilirdim ki,
O, artık dönmeyecek
İçimde,
Geçmiş zamanlardan kalma
Çaresiz, bulmak için aradığım
Bıraktığın,
Avuçlarımda sabahçı mektuplar
Konuştuğum, sevgilim sesin
Peşimde ılık eylül nefesin,
Aşk sevinçlerim, hayallerim
Onsuz geçen
Attığım her adımda ise,
Aldırmayan gidişinden kalan
Yüz evler sokağını sarmış
Keşkeler,
Şimdi dün gibi,
Bir kez daha koşar gibi
O, ilk heyecanlar, hatıralar
Hep önüme gelir dökülür...

Ve,
O, şaşkın kaybolmuş
Yüreğime dokunduğun yerden
Gökkuşağı gülüşlerinde paylaştığım,
Habersiz veda ile,
Çınlarken, delicesine düşlerim
Öylesine,
Derin hayaller içinde
Hala boşlukta, burada
Hep seni dolaştığım sokaklarda,
Nereye baksam,
Masallar söyleyen bakışlarında
Zaman içinde yaşattığın
Uzun eylül vakitlerinden kalma
Hep, uzaktan özlenen
Unutulmaz, silinmeyen hatıralar...

Ah!
Bir anlasaydın, bir bilseydin
Bir çığlık gibi,
Yüz evler sokağına sinmiş
Ağlayan mevsim sonu gözlerinde
Bir çift yüreğime işleyen
Bıraktığın,
Hayatın kokusu,
Çökünce,
Serin gün batımı
Masum sonbahar renklerinde
Alır beni terk edilmiş
Ellerimden kayıp gidişin.

Yıllar geçse bile,
Gözlerimde bekleyen,
Ardına bakmadan sayıkladığım
Bir haykırış
Hiç aklıma gelmezdi,
yazık oldu,
Ben yabancın değilim...