Sen,
Bu şehirden
Susup giderken uzaklara
Karmaşık hatıralar içimde
Terkedilmiş,
Ben ve yalnızlığım
Seni aradı,
Geçmiş sokaklarında.
Unutulmuş,
Hatırlanmak yerine acımasız
Kaldırımlarında derin bir boşluk
Kapanırken gün,
Arayacağım kimsemde yok

Ama bitmiş bir şeyde yok.
Ah, o
Soluk, soluğa
Köşe başlarına sinmiş
Gidişinden kalan
Avare, sahipsiz çocukluğum.
Kaldırımlarında bitkin
Sürgün yemiş
Telaşlı,
Gizli gizli söylenmemiş
Sana dair,
Sessiz çırpınışlarım
Unutulan, savrulan
Yorgun, ümitsiz ayak seslerim.

Hatırladıkça,
Gün batarken bu şehirde,
Sensiz yüreğimi ezen
Eski zaman bahar seslerin gelir
İçime çektiğim tenindeki
O değişmez, sokak kokuların
Endişeli, tenha köşelerde
Her eylülde,
Sana sarılamayacak kadar
Düşlerimin içine düşer.
Birden,
Serin gecenin içinden
Sonbahar rüzgarları gibi,
Ağlayınca,
Gri yağmur bulutların
Eylül gölgeleri gibi,
Kaybolmuş geriye bakışlarda
Kalabalıklar geçer üzerimden...