Ürkütmen gönlümden kara toprağı
Bir güzele yetmez az olur belki
Dökülür bağların gülü yaprağI
Kar yağar ardından yaz olur belki

Anladım bir daha yar dönmeyecek
Ağlar gözlerimden yaş dinmeyecek
Bilsem ki bu yangın hiç sönmeyecek
Varsın yansın daha köz olur belki

Ben Allah kuluyum tövbeler haşa
Ne ağa ola bildim nede bir paşa
Ağına düşmüşüm sevinme boşa
Ecelim elinden tez olur belki

Gönül çobaniyim usanmam yoktan
Yuvamı yurdumu terk ettim çoktan
Bir görsem yeterdi seni uzaktan
Yaklaşmam yanına söz olur belki

Kulak verin bana cananlar canlar
Duyan değil beni dinleyen anlar
Fikrimde büyüyen körpe fidanlar
O yarin eline saz olur belki

Kahıroğlan senin yüreğin pektir
Yaradan şahidim sevdiğim tektir
Olmaz olmaz deme Allah büyüktür
Senin de soy adın boz olur belki