GADA
Derdi vardı,.
İsmi GaDa Anlayanı olmadı Akşam olunca bir hüzün çökerdi Derya insan sözlerinde Kader işte büyük derdi, Denizciler caddesi İs kokulu,bir baraka İçerde bir örs, bir çekiç, Tak tak seslerinde Üç beş kuruş alırdı Raflarında ayakkabı, terlik Sıra sıra dizili şişeler Gada kundura tamir evi Yumurta topuk, abdül bıyık Çarşamba model kundurası Cep çepken delikti Beyaz gömlek giyerdi Örse her vuruşunda tekmil alırdı Her akşam fark etmez Öylesine bir garip Onu da şişelerle paylaşırdı.. Üç, gündü sesi çıkmaz oldu Dediler, Bir kazma, üç kürek Hayata mola verdi, Dünden bakınca sanki Hiç yaşamadı En son, düşkündü gada İşte öylesine bir garip Sonunda bırakıp gitti.. |