Gün ölüyor sevdiğim.
feryadı isyanım sürüyor..
dostun bir tek gülüdür.
oda yüreğimi katmer katmer bölüyor..

gün ölüyor sevdiğim
kaç hayıfsız manzaranın içinde ,
kaç martı kanadı varsa bayat bir resimde
bende oradaydım dediğim herşey yitiyor..

Bak ne çok dolanmış dilime o kelime
varsa yoksa bir yitiş, bir yokoluş , bir bitiş
günde ölüyor dedim ya sevdiğim..
ölenler,ölenler dönmüyor....

Hem hiçbir şey öyle hiçmi hiçine olmuyor.
gah idil den bozma bir yitiş..
gah yitişten bozma bir sevda
ne başı ne sonu belli bir masal ya!
masalda olsa yaptıkların , acımı dindirmiyor sevdiğim..

Ben kaç katran karası geceyi adadımda
bir bakışına bir gülüşüne
kaç güzel anımı heder ettim .bu şuursuz aklımlada
zorlar hep zor duruyor.. zoruna zoruna ise sevda olmuyor sevdiğim...
sevdiğim olmuyor...

Şimdi bir mihenk taşında bulurda seni
o taşla paralarım kendimi..
önüm arkam sağım solum sobe
saklanmadınmı yoksa körmüydü gözüm söyle
günlerde gece oldu. kabus oldu yaşanmıyor sevdiğim..

Çoklar için çoktan öte yol yok benim için..
azlar için azdan bir yitiş kaldı içim...
4 kitap 4 din hak için
özledim dedimde özlemlerim dinmiyor sevdiğim..

Ruhumu kuşatan bu sessiz bu dilsiz varlık sen
yüreğimi okşarken yaralayan dağlayan bu kızgın mim
bu kasvetli keder sen
ben ben olmaktan çıktım ,sen oldum desem
seni kendimle . kendimi senle bulmak zor sevdiğim...

Gayri yoklukların tümünü sana bağlamak gerek
her türlü belaya sen demek gerek..
sur ’a heber verin. şimdi bana bir tufan gerek...
geldim gördüm gidiyorumda...
seni bir yanıma katıp gidiyorum sevdiğim...