Öykündüğüm yorgunluğun
İz düşümünde d/işlediğim
Kalemin dökülen ölen hücrelerinde
Misafir eylediğimdin manası derin
Yolculuğun gizemi
Tininde aşkın
Aslında ruhum bir peyzaja denk düşen
Aşkın
Ve şaşkın na’şımın himayesinde
Can bulduğumdun sen
Her sevdiğimde hızlanan
Bir tren gibi kaç ışık hızı yitiminde solan

Göğün,
Revnak acılarımın
Duasına eşlik eden
O hüzünlü sesin
Kaybolmaya müsait bir ben
Kardığım kadar önümü her müşküle düştüğümde
İçtiğim hüzün şerbetinin
D/ağladığı kadar yalnızlığımın
Dinmez esintisinde türediğim
Şiirlerin de namlusuna basılı parmağım…

Bil ki:
Namusum üstüne yemin ettiğim
Sevip seveceğim davam
Her oturumda s/avunduğum
Her kapanışında günün ve yorgunluğun
O aksayan minvalde tutuştuğu kadar kor’ un
Kör gözlerle bakanlardan
Olmadığımın
Ertesi baş koyduğum nurlu yolun…

Aşılası bunca dağı tepeyi engebeyi
Ertelediğim kadar da mutluluğumla mademki
Kefildim ben aşka
Kabaran yüreğimin tozu dumana kattığı
Bir b/aşka yelken açtığım
Yâdım
Mimarisi varlığımın
Yağdığım kadar yağmur misali
Yarenim ve güneşim
Dinmek bilmeyen ıssızlığım
Ve sen kalbim…

Bazen kabre denk düştüğünde
Sevip de sevilmediğimde
Sarkacı ömrün
Devriâlem yapan mazimin üstünü örttüğüm
Kadar telaşla yaşıyor olabilmenin
Hem müridi hem Mürşit’i
Ve işte o dev/asa hare
Sönmeyen yangınımdan da ilk kurtardığım…

Ölümüne sevip
Ölümüne yazdığım
Direktif verdiği kadar
İlham perimin peşinde
Aşk ise benim
Meylettiğim bir rabıta
Tevazu yüklü gönlün
Her d/ağlandığında da için için
İçime işleyen sesi sensizliğin ve aşkın

Kuram dışı duygularımı yetim bırakmamak adına
Hem ben sevmek için kimseden de izin almazken
Seviyeli bir suyolu bir ırmak
Mutluluktan varsın olsun alabildiğine uzak
Ölen hücrelerim ve yaşayan kalemim
Beylik olmayan bir hayal bir düş bir serenat

Sana rastladığım ilk günden beri ve öte
Dışa vurumu aşkın
Mademki sen de benim yoldaşımdın
Yağ o zaman delicesine
Es de öldürürcesine
Kıvrak zekâm zehirli mızrağın da kurbanı olmuşken
Bakaya kalan hüznümle yaşamaksa eğer benimki
Acının da aşkın da zamlı tarifesi…