Gece...
.
Nameler vardı
Her dem hüzne yenik yollanan sevdanın ardından
Ölümden çok aşktan korkar olduk
.
Nameler vardı
İçinden geçen ip ince kalbe yenik
Boş bir ölümse bu
Bırak kıymeti kalsın eksik
.
Şimdi bir şarkının mısralarında değil
Sözsüz bir melodinin içinde arıyorum
Tıpkı gece gibi
Ne çok söz vardı
Biz sadece müziğini dinlerdik
.
Konuşmak istemiyorum
.
Susup gözlerimize bakardık
Artık gözlerini göremiyorum
Bir tuhaf içimiz
Sevişirken ölmeliydik
.
Beklide susuşum bundan
.
Gece olmadan
Otururduk ücra bir balıkçının kıyısına
Martılar toplanırdı senin çevrene
Ne çok severlerdi seni
Sen rakıyı sevmezdin
Sen …
Ağlardım sarhoşluğumda
Sen dinlerdin
Beklide en saf halim
Hani taşıyamadığın bir yük
Boşaltırdım içimi bir gemi gibi oraya
Sen…
.
Sen benim sigaramı da sevmezdin
Senin neyi sevdiğini hiç bilemedim
Sen benim neyimi sevdin
.
Şimdi ne zaman seni düşünsem
Başımı omzun diye nereye yaslasam
Taş oluyor altımda
Gökyüzü dediğin gibi yine karanlık
Ama ben uyuyamıyorum
Ne zaman dalacak olsam
Yalnızlığa çağırıyor ismin
Gönülden koparılıp atılmışlar şehrinde
Yolu bulamıyorum
Sokaklar adım adım bükülüp siniyor mazisiyle içime
İçleniyorum
.
Unutma!
.
Sevdayla sarmalanmış merhametin mabedi kalptir
Her diz çöküşümüz dua değildir
Sevgili...
.
Aşk bizi unutunca
Yakınlaştı sonsuzluk
Oysa sonsuzluğa senle çıkmak vardı
O mavinin kollarında
Kızıla çalan saçlarının arasında
Güneşi hatırlayamıyorum
.
Ateş olup yanmak istiyorum bir avuç aydınlığa
.
Şimdi biri sana beni sorarsa
Öldü der misin?
Seni yaşamışlığımdayken ölüm
Artık anlamı yok kimse için
Bir tek sen bilirsin
Çünkü gözlerini kaçıramazsın
O yaşanmışlığın ardın da
Andıkça
.
Artık boş ver anma
Ben unutmayı değil
Unutulmayı sevdim
Hiçbir şey eskisi gibi olamaz bir daha
.
Kömür kaleminde ruminin mahcup sözleri
Senin gözlerin kadar kara
Yeri gelmişken uğurladı şiirleri
.
Öbür dünyadan merhaba
.
Füreyya...