Senelerce sen sustun, ben ağladım
Olmadı kapımı çalan bebeğim.
Tehlike geliyor bak adım adım
Yarınlar edilir, talan bebeğim.

İlerlemek için kalkmalı erden
Devam et, ceddi’nin kaldığı yerden
Kaybettiğin nice büyük değerden
Zarar ziyan, elde kalan bebeğim...

Kâinata sultan olsan ne çıkar
Deniz değil, umman olsan ne çıkar
Ömrünün sonunda bir şimşek çakar
Ölümdür içeri dalan bebeğim...

Özgürlüğe kilit değildir ölüm
Aksine onunla çözülür düğüm
Dünya üzerinde doğup, batan gün
Bir ömürdür açıp, solan bebeğim..

Kapılma şeytanın tuzaklarına
Rıza göster Hakk’ın yasaklarına
Gerçeğe uzanan hayat yoluna
Yatar iki başlı yılan bebeğim...

Dünya yuvarlak bir sihirli kutu
Peşinde koşuyor doğu ve batı
Herkes bir tarafa çekiyor atı
Çok az doğru yolu bulan bebeğim....

Şafaklar söksede ışıklar donuk
Hayat bir tadımlık acı bir soluk
İnsanlık kara bir kâbusa konuk
Toz pembe rüyalar yalan bebeğim..

Birbirini tamam etmez dilimler
Dünya bir keşmekeş içinde inler
Aklını başından alan ninniler
Üzeri kapaklı plan bebeğim..

Mü’minin toprağa düşerken kanı
Düşünmeden dönmek ardır arkanı
Kaldır at üstünden bu fiyakanı
Şeytanın dostudur alan bebeğim...

Ferhat’lar var yüce dağları delen
Mecnun’lar var aşkı uğrunda ölen
Mazlumlar ateşte yanarken gülen
İnsana verilmez selâm bebeğim....

Nûriye Akyol

Görsel alıntıdır.