Yaşadığımız her acı,
neleri katladı üst üste bu alemde.
Kimi doymadan gitti gençliğine,
Kimi daha çocuktu.
Ülkemin bir gerçeği daha !
Kadının adı yoktu !
Silâhların susmadığı bir çağ !
Her türlü pisliğin batakhanesi oldu dünya !!!
Kim yaşadığını söylüyorsa,
yalan.!!!
Yada vurdum duymaz yobaz !
Bizi hep dost yüzlü kalleşler,
arkadan vuran.
Umuda sıkılan kurşun!
Yüreğe çöksün acısı diye.
Yaşanmaz hale getirdi soysuzlar !!!
Hayatı üçbeş liraya.
Herkes bilmeden ne olacağını,
gidiyor bir meçhule doğru.
Sağ kalanlarda ölü sanki.
Hep yüreklerinde acı bir korku !
Hem VATAN;
Hem gelecek adına...
Yavruların hali perişan.
Ne olacağına bilmeden,
koşuyorlar yarına ?
Hayat öyle ucuzki,
ucuzların elinde,
paçavraya döndük her birimiz.
Söyleyin kendinize ne olur !
Nereden geldik hadi biz kimiz?
İnsanlığın atası söyledi ilk önce.
Sonra;
TÜRK dedi sarıldı belâ oklarıyla,
Hak elinden.
Vuramazdı ayağına kimse pranga.
O’NUN TARİHİ ÇOK ESKİDEN !
Halâ bu kin güttükleri içlerinde bin asırdır.
Halâ bu dava sürdüğümüz bizim.
Yalnız da kalsam,
bilmem korkuyu !
Kurban olmaya yemin etmiş yüreğim.!
Ben bu toprağın kızıyım.
BAYRAĞIM KIRMIZI,
Onurum;
ÜSTÜNDEKİ YILDIZLA HİLÂLİM.!!!
Sensin benim acım,
EY VATAN !
Sensin sevincim SEVGİLİM.!
...
Nigâr Güler.