Dur dinle !
Kaç kılığa büründüğünü
gözlerimde...
Önce;
bir yudum su...
Sonra;
ciğerlerimde nefes
ve ruhuma can oldu
’O’ yüce sevgin.
Yüreğimde bir ateş.
Volkanlar patlıyor sandım
ardarda günlerce...
Yaz dedi hadi.
O’ sımsıcak ses.
Avuçlarına alıpta ellerimi.
Ne yazayım dedim;
Usulca?
Düş’ün dedi.
Benliğim,
bir çift gözde eridi...
Ne seller aktı tutamadığım
kirpiklerimden...
Ne firtınalar, kasırgalar,
depremler ardarda...
Ne geceler şahit oldu
Feryada...
Dil lâl !
Yetişmiyor can sunduğun
imdada.
Sonra; o derinlik.
Issız, kapkaranlık, soğuk.
Titredi ciğerlerim.
Kan aktı yaramdan oluk, oluk...
Kesildi dermanım.
Yazılmış fermanım.
Eğdim başımı.
Nar’ından;
Nur’una...
Bildim yol arkadaşımı.
Hiç’likti bu kervanda
yüreğimin makamı !
Cesedimdi kalan ardımdan.
Baktım uzun uzun
Ölü bedene.
Incecik bir sızı,
bırakmadı o günden bu güne...
Türkü oldun sazımda;
Şiir oldun kalemimin ucunda...
Dert oldun şifası mahşere
kalmış;
Kapkara bir sevda !
Adın ruhuma yazılmış.
Acın hasret olmuş bağrımda.
Sabır en güvenli liman.
Suskun bekleyişlerin,
güneşisin yarabbim ’sen’ gönlümde.
Sırattan, murada...
Cehennemden;
Cennete gider bu yol.
’Ey ’AŞK’!
Ne olur;
Sonsuzum ol.’
...
Nigâr Güler.
~Firuze~