Boğazım düğüm düğüm
Devrilmeme ramak var enkaz üstüne
Gözlerimin pınarında köpürüyor sıcacık yaş
Islatır mı kederinizi bilemem
Oturmuş göğsüme masallardan süzülen acı
Bağıra bağıra kan yutuyorum
Kaç çiçeğin boynu kırık
Kırık bir sandalyede öylece izlediğimiz
Hangi şehri tutsam elimde kalıyor
Şimdi tuz ekiyorum yaralarıma
Umut büyütüyorum yarınlarıma
Ağlama anne
Fatihalar sür kirpiklerime
Daralan göğsüme yasla başını
Hatıraları sar başa
Kahkahalarımız çınlatsın masvami gökyüzünü
Gülmek kerpiç evlerde kaldı sanki
Betonlar tuz buz olduğundan beri
Gidelim anne bedenler ektigimiz toprağa
Soğuk taşları yiyelim
Hüznü giyelim üstümüze
Bebeleri babaların kucağına verdi
Demirleri yontan eller
Cımbızla ses aldılar karanlıktan
Soğuk faylarını kalbimin unuttular anne
Asırlık sancılar miras kaldı
On iki ayın şubatından
Dört on yedi durağında bekliyoruz
Hazan yağıyor türkümüze ...