Çağlar aştım
Mevsimler eskittim
Uyuturken dizlerimde hasretini
Tel tel ağardım
Örselendim ucuz ağızlarda
Nasırlaşmış yüreklerde mahpus kaldım
Sustum yüz takvim yılı
Zaman durdu fikrimde
Kurudu dudaklarımda sevda türküleri
Topuklarım çatladı ardına koşmaktan
İzanım alındı düşünüp coşmaktan
Şirazem dağıldı için için yanmaktan
Çağlar aştım
Mevsimler eskittim
Düşürmedim dilimde tertemiz ismini


Kitaplar yıprattım
Şiirler ezberledim
Kokunu duydum karanlık gecelerde
Dirildi duvarlara çarpan sesin
İşlendi yüreğime
Kirpiklerime yaslandı ay söndüren aksin
Kangren türkülere yelken açtı dilim
Ayaklarımı alamadım sana koşmaktan
Susturamadım narasını kalbimin
Yarasını saramadım
Harına yar oldum büsbütün iştihamla
Vazgeçmedim bir kez dahi
Uğruna gürül gürül yanmaktan
Kitaplar yıprattım
Şiirler ezberledim
Her sözünde buldum tertemiz ismini


Diyarlar gezdim
Sınırlar geçtim
Saçlarının rüzgarına ruhumu kattım
Endamına oynatılan kalemleri kırdım
Yarı yolda bıraktım şairleri
Güzelliğini imgelerle yağmalamasınlar istedim
Nice antlaşmaları bozdum
Mah cemalinin ışıltısını çalarım diye
Yaktım gurbetin çırasını sazımın teliyle
Oturup kendime hüzün ısmarladım
Belki sesime sesini katarsın diye
Diyarlar gezdim
Sınırlar geçtim
Tertemiz ismini ismimin yanına yazarsın diye...