32
Yorum
89
Beğeni
5,0
Puan
2084
Okunma


Sustuğum ne varsa, şiir olsun sana...
Çünkü,
Sen benim
Susmak bilmeyen dilsizliğimsin...
Şiirleri acıtmaya başlıyorum
Kendimi acıya doyurunca.
Taşmaktan korkmuyorum ulu orta,
Ağlamaktan yorulunca.
Dudaklarından biriktirdiğim
Birkaç fısıltıyı diziyorum, ellerimin çıplaklığına.
Dilsiz bakışlarını sarıyorum
kuruyan dudaklarımın yalnızlığına...
Bir mum yakıyorum
Duası kabul olmayan dileğimle
Eriyorum duvarların sahnesinde
Küçüldükçe küçülüyorum kendime
Kayboluyor çocukluğum
Sığamıyorum yalnızlığın gölgesine...
’Kendine gel’ ! diye bağırıyorum içime
İşitmiyor yorgun varlığım
Korkaklaşıyor adımlarım
Adım siliniyor hafızamdan
’Senden öte ben’ bulamıyorum.
Belki de, sensiz tanımsızım
Yaşamıyorum !
İnandığım gerçekler
Yüzleşmiyor, kendime söylediğim yalanlarla.
Göğüslediğim yenilgi
Öyle arsızca
Suratıma vuruyor ki, öznesizliğimi
Susmuyor aynalar karşısında
Ad’ımın içi boş harfleri !
ely
#birşubat❤️
5.0
100% (39)