ve gecenin ilk tuzağına düştü..
boş bir yatak patavatsızca bakıyor
çekecek kendine ..
şuh hayallere gebe densiz
lakin doğuma geç..
menapozda fakında değil..

ve sabahın ilk tuzağı
geceden kalma sönmüş kendince
duş alsan soğuk ayaz bekliyor dışarda
çıksan boşverip.. gün boyu akıl ziyan
başına ne gelse hep cenabetlikden..

ve gündüzün ilk tuzağı
gülümser genç kız durakta ..leyla sanırsın bi an..
otobüs camında farkedersin kendini o an
tebesümle biner gidersin..
andaval halinle mecnunluk ne haddine..

ve akşam ...temiz bir gün vukuatsız
umursuz duygu fısıltıları
öylesine bi adam felsefesi
hani derler ya ne etliye ne sütlüye
sağ salim sığınakda şükür
bastırır mideyi bi kaç lokma girer
yol alır kan
dar düşüncelerde büzüşür
etraf karışık
sağa sola dağılı boş gebelik tanılı hayaller
otobüs camına takılmış kız azbuçuk akılda
biraz cesaretdi belki. birlikte yanmaya
esaretin bedeli malum, hakediş
eh madem gün sonu
perdeler kapanmalı, ışıklar sönmeli
sancılı resitaller başlıyor. ama suskun..
gölgesine sinme vakti
karanlıklara sığıntı. ama sırdaş..
asıl dümene yol almalı ağırdan
usulca sönmeli alazı uykuda..yoldaş..

beşer adem oğlu
şaşar elbet.
cezbe şuh düşler..
şer yorganına sarılış.
destursuz kaçış..

ve yine gece..
ve yine hayaller..
ve yine kısır döngü..boş yatak..
tuzak..