gülüşüne neler yazardı kimbilir
baktığında sana.. yerinde dursa
şu hafıza ..
bakışına ne söylenir bilirdi elbet
konuşabilseydi
şu garip karşında..
yapraklardan kanat ,
bulutlardan döşek yapardı belki
bir tutabilseydi elini..

eh söylendikçe anlamsızlaşan
beyhude klişe düşünceler
bürününce kelimelere
çeksede soteye kendine
elaleme kanıp
basite indirgemekte vardı elbet..
o da etten kemiktendi lakırtısıyla
dokununca geçer dedikleri ..
et ete değince malum salar kendini
lakin
ne bir kimyaydı,
fütursuzca kaşınan bedende etkileşen
tüm formülleri anlamsız kılan..
ne de bir edebiyat,
gözlere kilitli söylemli
kudreti buğulu ses tonuna saklı
dört satırlık kelime yığını şiir bozuntusu..

sadece rüyaydı fısıltısını göremediğin..
sana ait değildi.. sende aşk.
zihinde saklanan ..vahşi bir temel içgüdü belgeseli..
uyanmaya korku salan..
boş adam itelemesine sebep ..öylece baktıran..