Cennette ne var dedi çocuk annesine
Anne saydı.... saydı...
Sayabildiği ne kadar güzel şey varsa
Zenginlerin yediklerini getirmeye çalışıyordu aklına
Ve fakirlerin umudunu koydu da
Tam ortasına cennetin
Daha da devam etti saymaya
Çocuk yüzüne vurmadı
Unuttuğu için köpekleri
Ve kavgacı sarhoşları

Çocuk söze karıştı birden
Anne!! kötülük neden yok cennette?
Düşündü birazcık
Beyaz saçlı annemiz
Olur mu canım dedi cennette kötülük
Olmaz olamaz
Bunun üzerine açmadı ağzını bir daha

Neden yoktu kötülük
Çocuk kuruyordu kafasında
Düşünüyordu kötüleri
Bebekleri ağlatan
Tekmeleyen kedileri


Belki cennetteyim diyordu
Hem de seviyorum kötüyü
Bira çekiyor canımız
Atmışlarındaki bir ihtiyarla
Kötüler giremez diye bir cevap yakışmazdı bu soruya
Çünkü,

İyiliğin anlamı kötülükte saklıydı

İyiliği, iyilik yapan kötülük değil miydi?

Peki cennette ki kötülük ne olacak?

İyileri, iyi olduğu için sevindirecek kötüler
Nasıl girecekti cennette?

Eğer olmayacaksa
İyiliğe nasıl anlam yüklenecekti öbür tarafta


Çocuk daldı gitti düşüncelerle
Anne ise daha ikinci sorudaydı
Kötülüğün cennette olmayışı onu tedirgin ediyordu.