0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
394
Okunma

İNSANLIĞIN FİRARI
Esrik bir gece
gezinirken umutla
izbe sokaklar bile
utandı kimliğinden
sabaha
bakiye kalan
gecenin iğrençliği
birer birer düşerken
çürüyen onca ceset
kirlenmiş toprağa inat
gömülüyordu gözlerimde
tedirgin ve elaşla hazırlarken kendini katliam
seviyorum söylemleri
firara çıkıyordu yüreklerden
ölüm
nefret
kin ve kan
Azrail’i oluyordu
koskoca insanlığın
aydınlıktan tedirgin
başka bir mezarlıkta
defnederken geceyi karanlıklar
aranıyordu kaybolan insanlık
kurşun sesi duyulur duyulmaz
Çankaya da vuruldu
tokca bir anons sesi
meclis civarında görüldü
yaşama veda ederken
insanlık apar topar
defnedildi gözümde
henüz kuşluk vaktiydi
acı bir siren sesi uyandırırken güneşi
belki başka semtlerde
farklı gerekçelerle
ar damarı çatlayan insanlığın
namazı kılınıyordu
Efkan ÖTGÜN
5.0
100% (2)