0
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
287
Okunma
ağlayan bir karanlık senide çizecekler
bu resmediş gözlerinden ne yıldızlar çalacak
ne mahkumlar kaçacak kum satılan pazarlardan
dört duvar arasında sen gibi binlercesi
sen kader mahkumu değilsin
ışığı asanların getirttiği kraldan
ne eksik ne fazla tüm eşkâle uyan sen
çokça hüküm giymişsin lambasız sokaklarda
her suçlu seni taşır kalbinde hade savun kendini
sen tanrının yarattığı en hilekar bir ansın
sen göz altlarında biriken yorgunlukta
yaşamdan öncesinde
ölümün hemen sonrasında da varsın
vurulan ilk geceden akan senin renginden
meleklerin kanadından kopan ışıklar lazım
o zaman işte senide çizecekler
