3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1471
Okunma
biraz daha soğuk artık bu şehir
ve sanki biraz daha karanlık geceleri
sessiz bir yalnızlığı soluyorum içim titreyerek
bir ürperti gibi soguk bir kış
gece daha bir soğuk sanki
yoksa benim mi içim üşüyor
bilmiyorum
yalnızlığımın orta yerinde
titrek bir mum alevi sanki
hafif bir esintiyle söndü sönecek gibi
sabah çok uzaklarda
gün geceye karışmış
mevsim sonbahardan arta kalmış
solgun bir gül bırakmış masamda
puslu bir aynadan bakıyor gözlerim
gördüğüm yalnızca sen
senli yaşanmışlıklar bir film şeridi gibi
ama, ille de sen
gülümsüyorsun öylece… sessiz
solgun bir mevsimden
soluk bir gülümseyiş aynada
buz tutmuş her yeri
kimbilir hangi kış ayazından kalmış
bir gülümseyiş
içimi titretiyor yalnızca
hangi mevsimdesin sen
neredesin, kiminle
sen … yüreğini sevdiğim
sıcaklığında can bulduğum
şarkılar neden hep hüzün kokusunda bu gece
neden sisli bir sonbahar bu
gölgeler düşüyor yalnızlığıma
yıldızlardan
ki yıldızlar da uzak iklimlerde
soluk , belirsiz
ayaz düşmüş yıldızlara da
bir şiirin satırlarındaymış belkide
yalnızlık
bir gece üşümekmiş iç çekişlerde
sevda
solgun gülümseyişlerinmiş
bir solgun mevsimden arta kalan
aynada sisli hatıralarmış
aşk
masamdaki solgun gülde seni bulmakmış
mutluluk …
bayramın kutlu olsun sevdiğim
nice bayramlara
nice yalnızlıklara …
Mert YIGITCAN
maltepe / istanbul 21 / 12 / 2007 22:35
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz