Ne gül vefalıymış ne Şeyda bülbül,
Har elinde, gönül perişan olur.
Sevdasına çare bulmayan sefil,
Yar elinde, gönül perişan olur.

Ne sen sor halleri ne boşa söylet,
Hayırsız sevdanla gel gönlün eylet,
Yalan dünya okur sana da salat,
Nar elinde, gönül perişan olur.

Aşkına dil döker bülbül güllere,
Kanar maşukunda tatlı dillere,
Gül vefasız imiş, benzer ellere,
Zor elinde, gönül perişan olur.

Ansızın kapıyı çalar vefasız,
Aşk ile uykuyu böler vefasız,
Seni yakar, kendi güler vefasız,
Kor elinde, gönül perişan olur.

Aşkına mest olan görmez kimseyi,
Kopar fırtınalar, sorar çareyi,
Abdal olur gezer dağı, dereyi,
Kör elinde, gönül perişan olur.

Yürek arzu eder laleyi, gülü,
Şuşa dağlarında har-ı bülbül’ü,
Boyun büker çölde süsen - sümbülü,
Zar elinde, gönül perişan olur.

Savurur deli yel, geceyle gündüz,
Umman gözlerine görünür dümdüz,
Emircan her derdi çekmez mi gördüz?
Sar elinde, gönül perişan olur.
4.1.2024 Emir Şıktaş