Akılsız baş yüzünden ayak çeker cezayı,
Sonra çare bulunmaz açılan derde oğul.
Baş çekip götürür de ayak verir rızayı,
Çaresizce gidişin cezası merde oğul.

Hatalar bir kez olur, ders alınsa hatadan,
İkinci kez yapanlar öğüt almaz atadan,
Üç ise affı olmaz ya aptaldır ya nadan,
Hata değildir artık, özür var serde oğul.

Hesap yapıp görmeli önünü aklı selim,
Artık bilgi çağında geçerli olan ilim,
Aklıyla üreteni görür güler gözlerim,
Tüketen asalaktır, sermaye nerde oğul?

Sineye çekme bırak yapan çeksin cezayı,
Musibet görmeyince kim alır ki rızayı?
Fethetmiş gibi durur sanki güneşi, ayı,
Söylemek uyarmaktır, gecesi barda oğul.

Kimi fesat düşünür, iblislik yapar içten,
Becerisi olmayan medet umar bir hiçten,
Zarar gelir herkese kaba kuvvetle güçten,
Her zaman yapmak yanlış sadece zorda oğul.

Pişip de yoğrulmayan her işte zorluk çeker,
Sütü bozuk insanlar bozuk tohumlar eker,
Niyeti hırsızlıksa, sağlam der yapı çöker,
Çakallık yapar bir gün yem olur kurda oğul.

Çok bilen çok yanılır bilirim deme sakın,
Bilgiçlik taslar isen sonunda çıkar kokun,
Böylesi can dese de belası sözden yakın,
Rüyanı güzel düşün iyiye yor da oğul.

Gücenme el lafına tanı, bil adam mıdır?
Diyeni öğren hele, asil midir, ham mıdır?
Emircan yazsa bile, öğren acep tam mıdır?
Dar günde, vefalı mı, bilinir yarda oğul.
12.3.2023 Emir Şıktaş