Kıraç toprakların mahzun çiçeği,
Dert yüklerim seni görsem ben bana!
Nafile sanma sen yorgun yüreği,
Zulmederim, nasıl desem ben bana!

Tek çıngı düşerse yangına döner,
Yüreğe ateşler salmak mı hüner,
Gönül’e girmeyi her yiğit dener,
Ne ederim, acı versem ben bana!

Zirvede olmayı kâr mı görürsün?
Yüreği gamlıyı hor mu görürsün?
Bedenin emanet, var mı görürsün?
Dostum derim, seni sorsam ben bana?

İnsanlığın olsun can olma heder,
Acı dilli huyun böyle mi gider?
Yaptığın yanlışa dostlar sabreder,
Ahh çekerim, gül mü sersem ben bana?

Herkes gibi sende serde kur hayal,
Manolya çiçeği söyle bu ne hal?
Bedenim, aklıma yapar ihtilal,
Tükenirim, fena dersem ben bana!

Zamana mağlubum gör derbederim,
Hayalim tutmadı, dostum hederim,
Soysuz olan dünya çeker giderim,
Gücenirim, lafı vursam ben bana!

Feryat etmem yakarıştır böylesi,
İmtihan değilse ya neyin nesi?
Emircan şu filmin bu son perdesi,
İncinirim, kötü yorsam ben bana!
23.3.2024 Emir Şıktaş