Barış dilimizde, barışımız yok!
Hedefe, ülküye erişimiz yok,
Ne Doğu, ne Batı, girişimiz yok,
Acayip dünyanın neresindeyiz?

İnsanız, insana değer vermeyiz,
Yunus hoşgörüsü ekip, dermeyiz?
Biz kimiz, doğru ne, neden görmeyiz?
Düşünsek, hangi dert çaresindeyiz?

Kırarız, dökeriz, hak özümüzdür,
Bizden güçlü olsa vay gözümüzdür,
“Sana kurban olsun” ilk sözümüzdür!
Hakkı unutmanın sırasındayız!

Boş yere yorarız boş kafamızı,
Üç kuruş kazansak gör sefamızı,
Bir araya gelmez şu yakamızı,
Eşe, dosta gelmiş havasındayız!

Yüreği yanarak kıvrananların,
Hakkı bizde olan tüm Zenanların
Yasaya, kanuna inananların,
Güvencesi olmak davasındayız.

Gönlümüzden geçer dostlukla sevgi,
Bizden üstünlere yaparız yergi,
Mevlana, Şehriyar, Pir Sultan der ki;
Dostların açtığı yarasındayız.

Hayat güzel ama yaşayıp geçsek,
Doğruyu, yanlışı ayırıp, seçsek,
Emircan dürüste bağrımız açsak,
Doğuyla batının arasındayız.
01.01.2024 Emir ŞIKTAŞ