UYUTURUM!..
Serzenişin gözlerimi ıslatır
Gökyüzü simsiyah kesilir birden
Neredeyim, nasılım, kimim?
Unuturum...

Kasvet dolu gecelerim başlar
Yapayalnız bir başıma
Ben beni avuturum
Dert etme sen
Sabahlarım ıssız gecelerde
Yalnızlığımı da
Uyuturum…

Gözlerini mavi diye hatırlıyorum
Siyahmış
Zifiri karanlık siyahı
Dalıp gitmişim buralardan çok uzaklara
Hayallerde beni unutmuş çoktan
İnadına hüzün dağıtırlar hepten
Yağmur yüklü bulutları taşıyor omuzlarım
Fırtınalar kopacak dağın tepelerinde
Ben yalnızlığı yeğledim sessizce sende
Sabır işliyorum yüreğimin duvarlarına
Yanımda olsan da yokluğun bitmez
Olsan da teselli etmez
Sorgulamam sensizliği
Dert etmem asla
Kendimle sen varsın gibi konuşurum
Avuturum…

Uzak durma sakın
Ağrı Dağı gibi yükseklerden bakıp
Mağrurlanma
Her yanın benim
Kuruyan ot
Çiçek açan ağaç
Yağmurda oluşmuş mantar
Damladan olmuş her can
Kendini bir şey mi zanneder Emircan
Bugün geldin kesildi kurban
Yarın gidersin keder, hicran
Etmemeli lakin isyan
Azmin zaferine dönmeli her an
Umutsuz olmamalı yine de insan
Sabırla edilirken imtihan
Kendime söylenirim kötülükte var
Güzellikte olur pişince sonradan
Unuturum…
28.11.2025 Emir Şıktaş