Gök çatlar yılki gibi, dayanmaz ani çöker?
Altta yer mi delinir? töreler mi bozulur?
Bu sabır yeter sana, yerle gök acı çeker,
Haykırsan cirit atan fareler mi bozulur?

Dilinde barış amma, davul çalar tamtamlar,
İnsanı böcek sanan merhametsiz yamyamlar,
Şucu - bucu piyondan iftiralar, ithamlar,
Şimşek çaksa, sustursa, küreler mi bozulur?

Köşeler liyakatsiz ellerde bitap düşmüş,
Egolar tavan yapmış, kibirle dolup taşmış,
Söyle, şakşakçılarla çetin yolu kim aşmış?
Susuz selav kurumuş, dereler mi bozulur?

Kalp damarı tıkansa beden felç geçirmez mi?
Kapansa kan akışı hekim sonu bilmez mi?
Koltuk kollayan oyun bitse iyi olmaz mı?
Bunamışlar çekilse yöreler mi bozulur?

Bu canı, bu haşerat içten içe kemirir
Her zaman kan emenler ne var, ne yok sömürür
İçindeki hasetten kuzgunlar fayda görür
Dermanı hekim olsa çareler mi bozulur?

Unutma! unutursan ‘gök girsin, kızıl çıksın’
Vatana nankör kimse kör kurşun vurup yıksın
Emircan fesat olan canından bela çeksin
Horoz tahtını bozan fereler mi bozulur?
02.12.2025 Emir Şıktaş
Yılkı:koşucu at, Selav: çukur, fere: genç tavuk