Hiç bir el söküp alamadı yüreğimden
Ayrılığının verdiği yıkım kadar
Engeller dağ değil, deniz değil
Engelleri sensizliğin ; taş gibi kalpsiz, şeytan kadar insafsız
Anlatamam sorma
Anlatamam imkansız

Frankfurt sokakları yüreğimin en derinine
Senli hasretleri içimin bilinmeyen bir yerine
Gurbet yıllarını masum gözlerine
Bıraktım gittim...beni unutma beklediğin yerlerde
Senli besteleri çoktan unuttum
Şimdi anlatamasamda yasımı
O yol ayırımında bıraktım umutları
Yüreğim on kasım yasında
İçimdeki bütün bayraklar yarı !
Beni unutmamalısın, ellerim buz, yüreğimde ateşin !
Dikensiz güller büyütsende
Nafile
Ayrılık çakır diken gözlerimde

Senden çok uzaklarda olsam da
Sana gelen yollarını kapama bana
Ne olursun !
Nereden çöktü bu karabasanlar gecelerime ?
Gülüşleri kim sildi dudaklarımızdan
Mıhlanmışım yokluğunun duvarına
Bana tak ayağındaki prangaları
Sancılı yüreğim belki teselli bulur
Çarasizliğimden dinliyorum bak yine
Ümmü Gülsüm feryadı şarkılarını
Gözlerimin yağmuruna takılıyor
Tüm kuş gülücükleri

Güneşin yağmura ’’Islatamazsın sokaklarım ’’
Dediği bir gün
Duygularıma ses veren gözlerini yitirmiştim
Şimdi yüreğim paramparça, duygularım susmuş
Mor kuşlar yatağında içimin anladım
Ayrılık ürkek bir ebabilmiş

Boşuna selamlarında tesellisiz
Buğulu camlar ardından
Harabeye döndü umutları Aygün Deniz’in
Kana susamışlar insaf etsin ! bitirsinler tutsaklığı !
Beni, bizi, ülkeme, aldatan bakışlarını
Dikme gözlerime
Anla...ben de anlıyorum
Kör kuyu tuzaklarını !
Gökyüzü utanıyor maviliğinden bak !

Şimdi elimde son umut kırıntıları
Yarım kalmış hasret türküleri dudaklarımda
Son treni de kaçırmadan
Gözlerime bir müjde yolla !
Acılar içinde ağlıyor yüreğim
Soramıyorum halini, sorsam da eriyor bedenim
Sana gelemeden kanıyor içim !

Günay Koçak

27. 12. 2023