Sürgün yedim yüreğinden bu şehire
Neredesin,hançer yedim yüreğime
Tenimde batan güneşim
Gözlerimde doğsun artık
Sönmedi,sıcaklığın hala içimde
Bir gariplik çöktü gökyüzüne
He taraf karanlık göz gözü görmüyor
Ben yine firariyim,yine sürgün yedim
Sen ise benden çok çok uzaklardasın
Aşk görevini yaptı ve zaman doldu
Her şey bir anda oldu bitti
Değil tenine dokunmak,sesini bile duyamıyorum
Çırpındıkca batıyorum,bir şeyler ters gidiyor
Seni benden çalan hayata küskünüm
Yorgun kalpsiz bir bedenle
Çırılçıplak ortada bıraktı beni hayat
Hep sürgün yaptı beni senin olmadığın şehirlere
Ard arda boşalan kadehlerden
Her güftesinde seni anlatan sevda türkülerinden..
Sürgün yedim

Baştan sona diken dolu gittiğim yollar
Bulutlarla birlikte uçup gitti anılar
Sözler düğüm düğüm oldu boğazımda
İzin ver baharın, sevdanın eylülü olayım
Sürgünlüğüme son verecek sabahları yakala şafağında
En çokta imkansızlığına
Senin olmadığın hayata dargınım
Çare varmıdır çarpmaya çalışan kalbe
Bende olan tüm şiirlerim senin olsun
Harflerimin sahibine veriyorum
Hediyem olsun
Bilirim,aşkımı duyar güneşi gönderirsin
Yüreğini dinler yıldızları kaydırırsın gecelerden
Kadehleri ele aldığımda ilk akla gelen sensin
Hasretine,beni kendimden alıp götüren,
Bilmediğim bir sabahta
Son bulan düşlerime sürgünüm..
Her an da yanımda olmayan bedenine
Sensiz gecelerde,gözümden akan yaşlara
Seni seven,deli yüreğime küskünüm
YEŞİLIRMAK