Nerede olduğunu hiç bilmeden
Sensiz sabahlara uyanmak varya
Sakladım seni hep güreğimde
Dudaklarının izi kaldı yanağımda
Yorgun kaldırımları şahittir bu şehrin
Sensiz gecelerde nasıl oltalar attığıma
Ritimsiz adımlar attıkca,sıkıştı göğüs kafesim
Yalan dolu sözler sızıyordu mazgallardan
Karanlık caddelerde sere serpe uzanırken
Yüreğimin boşluklsrında hep sensizlik vardı
Kurşuni akşamlarda soğuk ayaz olur buralar
Bunu hatırlatır ensene çarpan soğuk rüzgar
Oysa ki bir umut kırıntısı idi yüreğimin beklentisi
Ekim akşamlarına sererken umutlarımı
Özlem yağmurlarını bekler oldum
Gökkuşağının sekizinci rengi sen olacaktın
Gözlerini gözlerimden kıskanırken
Sensizlik,yıldırım misali yüreğime çakıyordu
Sende kalmak istedim bu gece
Lazım değil başka nefesler bana
Gök kubbe yarılsın,yağmurlar yağsın şiirlerime
Yüreğime mutluluk yağsın yükseklerden
Seni bana bağışlasınlar bir ömür boyu
Hasret düşlerimi ömür ipine assınlar
Yüreğim umut içinde boşluğa savrulurken
Ben seni emanet ettim kalbime
Gözyaşlarımla yıkadım hasretinden kokmuş yüreğimi
Ekim soğuk gecelerinde
Seni doldurdum boşuklarıma hazan yapraklarıyla
Biraz umut,biraz sevgiydi yüreğimin beklentisi
Haydi,biraz umut getir yüreğime
YEŞİLIRMAK