örtüsü gazeteden bir masa
üzerinde yüreğim yanında beyaz kadeh
tütün kokuyor geceler
yine dalga sesleri yüreğimde
kanatlanıyor kendi derdinde sevgiler
ceviz ağaçı altında
yalnız bir gölge
yaprağı dökülen ben
sırtını dönmüş kendine
sanki duman olmuş
uçuyor kuş konmaz rüyalara
ay ışığı tepede
baş başa acılarla
korktum karanlık gece de
yüreği titreyen benim
bu akşam sensiz hiç’tim
yorgun gözlerin doluyor gecelerime

izlerde kalbin
kör olmuş yollar
görmeyeli bu şehre olanlar olmuş
hüzün sarmış yalnızlığından
kimsesiz kalmış sonbahar
halbuki trenler geçiyor ortasından
düdük sesleri var koşan insanlar
hadi kaçırma gözlerini
kaybettiğim sevgileri sende buldum
çok şey isteyen kim
bir akşam kapı eşiğinde
başımı döndürmen
gözlerime gülmen
bir ömür isterim senden
mehtap gülümserken
ardından esmesin rüzgar yeli
koy yanağıma yine ellerini
ıslatma şu gözlerimi ..

hilmi arsoy - tekirdağ 20.12.23