sarı buzağı kaybolmuş
koşturuyor köylü nine
cumhuriyet sokağında
papatyaları çiğneyen çocuk
nereye koşuyor
rüzgar kapmış uçurtmasını
işçi bulamıyor sefer tası
bugün de yürüyorlar
gelmemiş servis arabası
pencereler önü
hava bugün neden bulutlu
özgür
kadınlar geçiyor pantolonlu
yaşamın kıskaçı
açlığı çağıran
sabah sabah ekmek kokusu
çaresiz gözyaşı
oyuncağı kırılan bebeğin
yaptığı soruldu mu feleğin
nerede benim kimliğim
düşmanlaştırılmış kemalim
benim sırtımda bütün yükler
nasılda ağır
içimin dertlerinden
utanıyor yüzdeki gülümseme
korkutuyor çocukları
sokağın sessizliği
kimim ben
kendi meselem neydi unuttum
hangi şafakta tutsak kaldı umudum
siz renk renk yumurtlayan insancıklar
haberiniz var mı beslenemiyor çocuklar
baksana gökyüzüne
şu uçan kuşların bile
kimbilir ne derdi var..

hilmiarsoy tekirdağ 12.02.24