Söyler durur dilim, söz benim değil
Gönül benim değil, öz benim değil
Bir anda elimden alsa yaradan
Göremem dünyayı, göz benim değil.

Bir çiçekte yedi türlü renk deren
Toprağa yağmurla cansuyu veren
Rabb’imdir can veren, alıp öldüren
Bahar benim değil, yaz benim değil.

Bana fazla geldi, çok bu dünyada
Dikili ağacım yok bu dünyada
Bir dertli başım var, tek bu dünyada
Oğul benim değil, kız benim değil...

Dünyaya geldiğim gün hayat başlar
Sırasıyla geçer baharlar kışlar
Mezarım başında dikili taşlar
Toprak benim değil, toz benim değil...

Çalıştım, çırpındım pul oldu gitti
Ömür verdiklerim el oldu gitti
Ömür yandı, bitti, kül oldu gitti
Ateş benim değil, köz benim değil...

Rabb’ime âyandır her şeyi görür
Ölüm son kervandır mutlaka yürür
O son elbisemdir, toprakta çürür
Kefen benim değil, bez benim değil..

Nûriye Akyol

KELÂM ERBABINDAN: (Teşekkürlerimle)

Naçizane şiir yazar dururum
Hayalimde resim çizer dururum
Baharda dağları gezer dururum
Âşık olamadım saz benim değil
____ Türkmenoğlu (Şükrü Atay)

Aşkı ilahiyle habdan uyandım
Dilimle kalbimle ismini andım
Deri dergâhında kavurulup yandım
Ateş benim değil köz benim değil....
(Ayhan Sağır)

Fani dünya kalır sanma kimseye
Değer verme dünya malı nesneye
O ki Kün fe yekün der her bir şeye
Bahar benim değil yaz benim değil.
(Hayrullah)

Görsel alıntıdır