Gittiğiniz yerlere benide alın kuşlar!
Kırdılar bu diyarda kolumu kanadımı.
Canımı çok yakıyor sırtıma değen taşlar
Kalbimde kim var, kim yok, doldurdu miâdını.

Ömür sırtımda kalmış eski sökük bir hırka
Hayat dik bir merdiven, bitmiyor çıka çıka
Yeryüzünden sizlere yoruldum baka baka
En yakınımdakiler duymuyor feryadımı.

Alın benide kuşlar!
Koymayın buralarda...
Çıkamadım düzlüğe kalmışım aralarda
Kaybetmişim yolumu güvendiğim dağlarda
Hem yazdım hem söyledim, vefanın ağıdını.

Gökyüzünde de var mı, senlik benlik davası
Hangimizin yüzünden solgun, şems’in ziyası
Kuşlarında var mıdır arzuları, hevâsı
Güçlü olan kırar mı, zayıfın kanadını.?

Yükseklerden dünyaya bakmak değil dert, tasam
Uçmaktan başka çarem kalmadı, kırık âsa’m
Dost diyarına giden turnalara katılsam
Yeter, kanat çırpmanın bir kez alsam tadını.

Madem ki bu cihanda yok doğru dürüst yerim
Yetmez mi uçmak için şu çırpınan yüreğim!
Bana da aşiyanda ufacık bir yer verin
Nûrfânî düşünmeden koşar gelir ardını.

Nûriye Akyol 23/10/2022

DOST KALEMDEN İNCİLER:

Kuşlar kanat taşırken insan taşır kolları.
Kanatlar yele teslim süzüm süzüm süzülür.
Kollasa insan oğlu açık ve net yolları.
Ne yolları daralır ne kolları büzülür.

Dualarla kaderi döner her şey gül çiçek.
Tüm yaratılan canlar elbet bir gün ölecek.
Hak edene yüzünden ve ardından iyi insan denecek.
Amaç bu.
Uçsa da kuş fanide elbet yere inecek.

Emine Bali Oğuz (neneh)

Görsel alıntıdır.