Rengi muğlak bir gün esrarlı bir gülüş
Aşkın bentlerinden aşırdığı kadar güneşin
Sökün eden nidalarına vakıfım mizacın:
Koyu gölgeler kasıtlı bir sessizlikle,
Karanlıksa günün hicvinde saklı esaretle
Mahal verildiği kadar hüzne
Dik yakalı sözcüklerin
Dik başlı elemin ve şehrin
Nidaları soluksuz işte evrenin
Körü körüne sevmek değil bu bilakis bahşedilen
Sevgiyle ve nefesle eşleşen
Bir kıyam mazur görsün beni Tanrı

İklimlerden en çok hazanı sevdim
Meylettiği şu rüzgâr kadar da varım hani
İçimdeki serkeş ruh
Sarkacı kırıksa evrenin suç bende mi?
Ve sayacı dipsiz özlemin
Öznemle muhatap olsam ne ki bir ömrü
Ben sevgiye adamadım mı, kırık yüreği
Kırgın evreni
Kırağı çalan her zerremi
İçimde yerleşik o kara bulutu da def ettim mi gündüzümden
Geceyle yeniden meşk eylerim ben…

Bir hayal daha sundu kader
Bir hazan nasıl da muktedir
Hüzünle sevişen yorgun bulutların kardığı kadar
Aydınlık varlığım
Simetrik tüm duygularım
Manipüle edilen bir sessizlikle ben de varım
Bu coşkulu yüreğin
Müdavimi olsam ne ki devinen iklimin ve elemin
Hörgücünde saklıyım madem matemin

Mabedim nasıl da edildi yerle yeksan
Lakin ben melankoliyi ve acıyı hep sevdim
Biliyorum ki:
Açmaza düştüm defalarca
Hem çözülmesi mümkün olmayan bir kördüğümün sarmalında
Seker yüreğim bir kuş gibi
Büründüğüm haletiruhiyem daha dün gibi
Yaşadığım çocukluğum
Yetim gölgemle koştuğum o muğlak son
Lakin önce hidayete ermeliyim

Nasıl ki rahmeti ç/ekiyorum bir bir içime
Nasıl ki elem ekip huzur b/içiyorum gücüm yettiğince
Hümayunu yerle göğün
Kapışan şeytan ve zalim tutarken çetelesini bu dinmez vahşetin
Mazlumlarla beraber ben de aynı acıyı çekiyorum
Eş değer bir zulümle konuşlu olduğum o İlahi Rakım
Aşkın meşrebinde saygılı bir kul Tanrısına
Tanısı olmayan acılardan nasiplendiği kadar
Fıtratında saklı elbet evren ne buyurduysa

Küçücük bir nokta iken eşkâlim
Üç noktalı sevgimle şiirlerimle avunuyorum
Kandığım kadar cihana
Kardığım kadar yalnızlığımı
Biliyorum ki:
Karşılıksız seve seve mayın döşeli bir arazidir
Nöbete kaldığım
Nazım hala saklı
En çok niyazımla
Kâh yalpalandığım kâh kapaklandığım
Ama sihirli bir Güce nasıl ki talibim

İlahi Aşkın her zerresine
Sevgi illa ki kıyama durduğum
Yanık sözcüklerin bilfiil yüreğini ve yüreğimi kavurduğum
İltimas geçen yine kâinat
Bak işte: hâsıl oldu iki adet kanat
Kanayan surelerin değil
Kanayan suretlerin
Hegemonyasında mademki insanlık zalimlerin
Eh, âlem olduğum kadar içimdeki hasreti
Ektiğim kadar zemherisine bilumum yaralı coğrafyanın
Ben de varım bu savaşta

Aralıksız çıkıp indiğim yokuşta
Ant içtiğim kadar Kutsal Kitaba
Yeter ki kutsansın masumiyet
Zeval de gelmesin artık masum insanlara
Aşk körü renk körü cihan
Meşrebi geniş nice münafık eksik olmayan isyan
Rabbim af eyle kullarını
Hidayeti eşiğinde
Asılı kaldığım kadar hüznün beşiğinde
Salındığım

Bir kıyım bir kıyam devrik rotalardan değil
Karanlıktan kaçtığım
Şerh düşülesi ise sadece hüzün ve gözyaşı
Ve umutla
Eşleşen ruhların mazlumu kaldırdığı
Son dansı
Asla da olmayacak ölüm bu masalın sonu
Yeniden doğacak güneş
Tecelli ettiği kadar İlahi Adalet ve İlahi Ateş…