Kardım bir zamanlar dağlar başında
Yağdım çiy oldum simsiyah saçında
Kuytu bir derenin çağlayanında
Deryanı yön bilip akıp da geçtim

Hayat bir durak biz durmayan yolcu
Nice gidenler gördüm bu sonuncu
Sıratta bekliyor üç beş korucu
Vadem doldu ben de sırama geçtim

Leyla’ydın sen benim gönül gözümde
Aradım durdum hep seni çölünde
Serap gibi bir vahanın içinde
Görüp seni Mecnun olup da geçtim

Ben arıydım sen çiçektin baharda
Yer açmıştın bana yapraklarında
Yaralar var iken kanatlarımda
Alamadan özün uçup da geçtim

Demlenirken şarap meşe fıçıda
Halhallı ayağın ince boynunda
Gemreler çiğnerken bağ bozumunda
Süzdüğün şırayı içmeden geçtim

Yürek ocağının odunu bendim
Yanarken ateşin alevi sendim
Ne yağmurlar yağdı yine sönmedim
Közümü ardımda bırakıp geçtim

Sen sazın telleri bende mızrabı
Aklımı aldı aşkının girdabı
Özümüz de bizim ozan adabı
Teline mızrabım değmeden geçtim

Bir şiirdin sen sulara yazdığım
Geceleri gündüzlere saydığım
Sen yoksan içinde yetim kaldığım
Üç beş satır da ben yazdım da geçtim ... @_ahad____