dallarımda mayıs kirazı telaşım
bu sabah yorgun gözlerini
çocuk gibi açtı
görmeliydin mutlak
muğlak toprağımda acıya aşılanırken kalbim
beklemek örseliyor
zamanı
inciniyor insan
kırıklığı sancılı rüzgâr
alabildiğine
yağmur çocukluğumun
ellere ne dersen de
kına tutmaz elleri
şarkı söylemekten
mutluluk çok eski hikaye
öyle derin sırrı
bu
gece üstünü çok sıkı örtün
hicran vuslat gibi çok soğuk olacak
katmer katmer büyüyecek yalnızlık
zaman onu da eskitecek
