Haklısınız:
Siz birsiniz,
ben sıfır...
Bir-sıfır önde başladınız hayata.

Emperyal vaziyetlerinizle
iki oldunuz sonra.
Üçü gözünüz bile görmedi.
İkiye katlayıp dört oldunuz.
Keyiften dört köşe oldunuz
köşeleri dönüp.

Ben sırf sıfırdım,
hayata katlandım sadece.
Siz değerliydiniz,
dört köşeydiniz.
Katlanıp sekiz oldunuz
kıvrıla kıvrıla.
Daha büyüklerin önünde
eğilip bükülüp
kıvıra kıvıra...

Evet,
siz birken iki,
ikiyken dört,
dörtken sekiz oldunuz.
Unuttunuz bir köşede;
ben hâlâ sıfırım...
Değerden saymadınız beni hiç.
Yakıştıramadınız yanınıza, yakınınıza.

Bilmediğiniz bir şey var lakin:
Yanınıza yakınınıza yakıştıramadığınız sıfırı
yapıştırsaydınız yanınıza
birken on,
ikiyken yirmi,
dörtken kırk,
sekizken seksen olacaktınız.

Haklısınız:
Siz birsiniz, ikisiniz, dörtsünüz, sekizsiniz,
ben sıfır.
Bir-sıfır önde başladınız hayata.
Sekiz-sıfır öndesiniz şimdi.
Lakin bilmediğiniz bir şey var:
Yanıma yakışacak "bir"i bulduğumda
ona sekiz yenik olacaksınız bana.

Ahmet Yaman