SAHİLDEKİ ADIMLAR

Seni hep uzaktan sevdim ben,
Endişelenmene gerek yok,
Böyle sevmeyi kendim seçtim,
Acıtmazdım ki seni, yaralanmazdım,
İncinmezdim de hem, kanatmazdım,
Anlayacağın, tek başıma sevdim.

Gözlerini her kapattığında,
Hışırtısını duyduğun dalgaların,
Sahille buluşmasına imrenirsinya,
Bir deniz kenarında yürürken,
Onun gibi bir şeydi işte,
Huzuru, içimde bulmaktı seni sevmek.

Uzaktan sevmek güzeldir bazen,
Hem böyle daha çok özlüyorum seni,
Belki sadece özlemeyi seviyorum,
Seni güzel yapan ulaşamamaktır belki de,
Pişman olmadan, üzmeden seni,
Hayalinden vaz geçmeden,
Günahsız sevmek seni,
Galiba seni sevmek böyle bir şey.

İçimde estirdiğin fırtınaları bilmezsin,
Dayanmaktan vaz geçtiğim an,
Kuru yapraklar gibi, öylesine,
Sana düşmek, kaybolmak isterdim,
Ama sahi, tek kişilik bir aşkta,
Fark ettirmemem de gerek sana,
Sevmek meğer, sana düşmekmiş,
Düştüğüm yerde de erimekmiş.

Umulmadık anların armağan sevgilisi,
Göz kamaştıran inci tanesi,
Çekinmeseydim yaklaşmaktan,
Koklayabilirdim de gül gibi seni,
Ama ürkekliğim çok, cesaretim hiç yok,
Sarılıp da okşamasam,
Görmesem de duyamasam,
Hoş gelir bana uzaktan sevmek.

Sevmek bana böyle de güzel,
Seni sevmek uzaktan güzel…


EROL TASLAK