ANKA BEN HÜMÂ SEN

Sol yanıma ateş ol diye,
Yüreğimin kuyusunu muhabbetinle kuruttum
Yüzümü sen de,
Fatıma Annemiz de unuttum.

Duydum ki;
Daralan göğüs kafesine
Amin kuşu kokusunu bastırmışsın yine
İhtimaldir ki nefesin üşüyordur hâk ile

Üzüntülerini resmederken tanıdım seni
Sol yanımdın,
Kasım papatyaları kumsalında kalbimin sesiydin.


Anla - yeniden çiz kaderimi
Hû aşkına beni vatansız, sensiz bırakma;
Tenim toprağını özlerken beni,
Umut deryasına düşen ömrümü,
Seni sayıkladıkça unuttuğum gülüşleri
Mazi deyip geride bırakma...

Bildim ve öğrendim!
Suda yanmanın çaresizliğini,
Ankâ ve alaca bendim
Hümâ ve Zümrüt sendin
Ali bendim
Fatımâ sendin
Külleri savrulan bendim
Yakacak olan sendin
Yüz bin defa öldüm de
Yine de bıkmadan huzuruna geldim.

Ruhum vatan toprağını özledi
Beni gönül kapından ırak bırakma
...
LARDES SYMPRA (HABİB YILDIRIM)